Hasbey Köksal 23 Yazı 0 Yorum

Carînan meriv li hember hin bûyerên wer rûbirû dimîne ku, dîn û har dibe. Dixwaze xwe li gaz û quran bixine, kevir û kuçan bide…

Meydan, rûyê şaristaniyan e. Li meydanan binêr, di derheqê niştecihên wê da tu yê dibî xwedî agahî.  Dema tu vekolîna dîroka…

 Dawa parkeyê reng xakî, dadiket bin çimikê Hemo. Qama wî ya kin, di bin parke da bêtir kin xuya dikir. Bi wê kinikîya xwe nema,…

                                                                       Li ser tûmê qontara Çiyayê Sawe, bi serê xwe darek hebû.…

Helbet zimanê helbestê, ji ber xwezayiya helbestê girift û nîgaş e. Îmayî ye. Tiştê ku qal dike, rast e rast navê wan tiştan…

                                                                                                                              …

Dema ku xebera çirîya Hacî Salih hate me, ez û sê havalên xwe, li qehweyê kêleka mizgefta gundê me, xumar dilîstin. "Nîşandek"  du…

                                              Peyva "bizdîn"ê du dirûvan şirove dike. Ya yekem; veciniqîn, ciniqîn, hilciniqîn,…

Em, weke niştecihên vê navçeyê gelo bigirîn an bikenin, nizanim! Em li benda çi bûn, çi hate serê me! Em di navbera hêrs û…

Li Enkereyê, di kûrahîya korîdorên burokrasî, sîvîl û eskerîyê da tevnên qirêj dimûniya. Hefsarê kê, di destên kê da bû, kî, kê…